Zbiór czyichś osobistych świadectw, refleksja nad zwykłymi doświadczeniami życia, medytowanie nad nimi i pokładanie w nich wiary, to zwyczajne chwile, które stają się żywym spotkaniem wiary i spotkaniem z Jezusem.  

W życiu borykamy się z wieloma trudnościami i bólami, a czasami mamy pokusę, by się poddać.  Niektórzy nawet obwiniają Boga za dopuszczenie do tragedii.  Inni przestają chodzić do kościoła na modlitwę.  A jeszcze inni tracą nadzieję z powodu niepewności życia.  Te rzeczy wyraźnie dzieją się z powodu braku lub słabości wiary.  

Św. Paweł słusznie zachęca wierzących, aby przywdziali wiarę i miłość jako napierśnik, nadzieję zbawienia jako hełm, Słowo Boże jako miecz Ducha (zob. 1 Tes. 5:8; Ef. 6:17).  

To jest to samo wyzwanie, które Ojciec Święty, Benedykt XVI, wzywa wszystkich:   „Wszyscy wierni, wezwani do odnowienia daru wiary, powinni starać się przekazywać własne doświadczenia wiary i miłosierdzie dla ich braci i sióstr”  (Porta Fidei, Zalecenia duszpasterskie) .