Ten Commandments
Dziesięć Przykazań lub Dekalogu (10 słów) zostało dane przez Boga na Górze Horeb (znanej również jako Synaj) Mojżeszowi około 1280 r. p.n.e. Stanowią one rdzeń nauk moralnych Izraela i przeszły do chrześcijaństwa jako część Objawienia Bożego. Komentując przykazania Kościół widzi w nich całość negatywnego i pozytywnego prawa moralnego, rzeczy we should not_cc781905-5cde-3194-bb3b-136dobad5, ascf58d jako rzeczy we should do. To znaczy, ucieleśniają one całe prawo naturalne, jakie rozum może odkryć moralność z natury świata i człowieka. Jednak, jak zauważył św. Tomasz z Akwinu, nie każde społeczeństwo, a tym bardziej każdy człowiek, odkrywa całe prawo naturalne, więc Bóg objawił je w Przykazaniach, aby it mogło być poznane z całą pewnością przez wszystkich ludzi , w każdym społeczeństwie i w każdym wieku.
Biblia podaje dwie wersje Dziesięciu Przykazań, w zasadniczej treści identycznej, jedną w Księdze Wyjścia, a drugą w Księdze Powtórzonego Prawa. Wyliczenie komendantów (czyli numer jeden, czyli dwa itd.) jest tradycyjne i nie zawarte w tekstach, ani oczywiste. Kościół katolicki tradycyjnie korzystał z relacji z Księgi Powtórzonego Prawa i podążał za podziałem tekstu podanym w Septuagincie, greckim tłumaczeniu Pisma Świętego dokonanym przez Żydów w Egipcie z II wieku p.n.e. i używanym przez pierwotny Kościół jako Stary Testament. Z relacji tej korzystają również Kościół anglikański i Kościół luterański. Inne kościoły reformacyjne posługują się wykazem Exodusu i przyjęły żydowskie wyliczenie tekstu hebrajskiego.
Komendanci są prawdopodobnie najlepiej znani z tradycyjnych formuł używanych w katechezie.
TRADYCYJNA FORMUŁA KATECHETYCZNA
Kliknij tytuły poniżej, aby uzyskać komentarz
